Nadat we 4 lessen hebben gehad op de puppy cursus, zijn we direct doorgegaan met de cursus Leren Samenwerken door de Hondenschool van Martin Gaus.

De lessen zijn een eye opener. Ik dacht altijd dat ik redelijk wat wist van honden, aangezien ik mijn hele leven al vertrouwd ben met honden. Helaas lijkt het wel alsof Bruno onze eerste hond is. Bruno heeft een emmertje dat zo klein is als het emmertje van de kabouters in de @Efteling ;). Hij vind het zo interessant dat hij nog voordat de cursus begint al hard aan de riem trekt en het lijkt of alles belangrijker is dan zijn baas.

Ondanks onze druktemaker is het wel heel gaaf om samen met je hond bezig te zijn. Tijdens de cursus lijkt hij helemaal niks te snappen en heb ik het gevoel dat ik er voor spek en bonen sta. Maar als ik dan zie dat hij buiten aan de riem in zijn eigen omgeving en binnen in huis wel zijn commando’s uitvoert, heb ik toch hoop dat het op de cursus ook wel goed gaat komen. De volhouder wint en dat geldt zeker bij Bruno haha.

Zo hebben we hem in huis geleerd om bij binnen komst “op de mat” te gaan zitten, zodat hij met nat weer niet gelijk de gehele gang nat maakt. Hierbij hebben we het effect gezien van de Clicker. Door steeds te klikken als meneer op de mat gaat zitten, snapt hij nu dat de mat even de plek is om te wachten. Dus het is “op de mat”, “zit” (wat al vaak automatisch gebeurd) en vervolgens net commando “wacht”. De ene keer hang ik mijn jas op geef ik het commando: “Hier”. Dan komt hij direct aangerend. Om niet te voorspelbaar te worden, laten we hem ook langer wachten terwijl de tussendeur al opengaat en roepen we hem vanuit de kamer. Heel leuk als dit dan goed gaat. Het andere wacht oefen moment is bij het krijgen van zijn voer. Dan moet hij zitten en blijven wachten totdat zijn bak in zijn houder is geplaatst en wij van de bak weglopen. Ook hier doen we dit afwisselen met wachten totdat we zijn voorraad bak weer teruggezet is in de kast en dan in beide gevallen geven we het commando “Vrij” zodat hij op zijn bak voer mag aanvallen.

Verder hebben we voor de fun het commando: “buig” geïntroduceerd. De bedoeling is om een lig houding aan te nemen, waarbij de kont omhoog blijft. Dit gaat hem redelijk af na een drietal dagen, soms gaat de oefening niet helemaal goed en gaat Bruno liggen.

Het andere punt blijft het bijten / te gulzig zijn beloning aan te nemen. Tsja het blijft een Labrador. Hier zijn we nu aan het zoeken, waarbij mijn vrouw een goede begin oefening heeft gevonden. Ze gaf hem zijn beloning door de spijlen van de bench, waardoor Bruno het snoepje wel voorzichtig moet aanpakken. Dit gaan we nu proberen uit te bouwen naar een snoepje geven in de bench, maar dan met het deurtje open. Ook hier lijkt het steeds beter mee te gaan.