Bruno is nu bijna een jaar oud, waarin we hem hebben zien opgroeien van pup tot volwassen hond. Dat dit niet altijd rozengeur en maneschijn was, is misschien wel duidelijk geworden in de afgelopen blogs. Echter hebben we wel een echt gezinslid erbij gekregen, met zijn eigen willetje, karakter, maar ook zijn liefde en speelsheid. We staan nu voor een nieuwe spannende fase, aangezien het gezin uitgebreid gaat worden met ons nog ongeboren kindje.
Dit zal ook weer de nodige uitdagingen gaan geven met Bruno, Charlie, de baby, onze 3-jarige dochter en natuurlijk wij, de trotse vader en moeder. Mocht het zover zijn dan staan mijn vader en moeder klaar om Bruno lekker mee te nemen om te gaan wandelen. Het voordeel is dat ze Bruno goed kennen, aangezien hij al meerdere malen bij ze is wezen logeren en ze Bruno goed kennen en Bruno hun.
Ik vind het ook erg spannend of onze bulldozer, rustig kan zijn bij de baby. Grote kans dat hij het voorbeeldig doet, aangezien hij ook nu tijdens het wandelen met mijn zwangere vrouw weinig gekke dingen doet. Net alsof hij aanvoelt ik moet rustig aan doen bij mijn zwangere baasje.
We zijn ons dan ook maar gaan “inlezen” in de materie dat er een baby in huis gaat komen en hoe we de hond kunnen voorbereiden. Het blijkt voornamelijk van belang dat je je eigen hond goed kent. Sommige ouders doen de hond weg naar het pension anderen laten hem juist overal bij. Wat we vooral lezen is dat we de hond niet moeten buitensluiten bij de baby. Hij moet niet het gevoel krijgen dat hij een andere plaats inneemt / krijgt nu de baby er is.
In aanloop naar de bevalling hebben we nu al een aantal zaken gedaan. Zo staat de box al enige tijd in de woonkamer zodat hij en Charlie eraan kunnen wennen. Charlie de kat ligt het liefste in de box, echter heeft mijn moeder al bij mijn eerste dochter een doek gemaakt die we over de box kunnen spannen. Hierdoor kan Charlie er niet even heerlijk in gaan liggen 😉
De wandelwagen staat al in de gang voor een aantal weken. Tevens zijn we al wezen wandelen met een lege wagen, zodat Bruno kon wennen aan het wandelen met wagen. Dit ging bij Bruno wonderbaarlijk goed. Meneer gaf weinig om de wandelwagen en zelfs als we de wagen zijn pad lieten kruisen, hield hij zich netjes in. Ook werd er niet gesprongen richting de wandelwagen, iets wat we eigenlijk zouden verwachten bij onze drukte maker.
We zullen het de komende weken gaan zien hoe Charlie de kat en Bruno het nieuwe lid van de familie gaan bewonderen en gaan accepteren. We houden jullie op de hoogte van deze spannende en hele mooie tijd!
links:
https://123tinki.com/nl-nl/blog/8-tips-om-hond-aan-baby-laten-wennen/
https://www.ouders.nl/artikelen/kind-en-hond-goede-maatjes-worden
