Op 18 oktober is onze dochter geboren. Dat dit een grote verandering is in ons gezinsleven, dat zal geen verassing zijn. Wat wel extra spannend was, was dat we nu bij onze tweede dochter ook onze vriend Bruno in huis hadden. Charlie was bij onze eerste dochter heel nieuwsgierig wat er nu eigenlijk in de box lag.
Onze voorbereiding met betrekking tot de komst van onze tweede dochter en Bruno, hadden we al beschreven in de vorige blog. Aangeraden werd om als de hond kennis ging maken met de baby, de sterkste persoon de kleine vast te laten houden, dit om bij eventueel opspringen stevig te staan. Tevens werd aangeraden om ook de persoon te pakken die ook het meeste gezag over de hond heeft. Aangezien mijn vrouw echt nog niet heel stabiel op haar benen stond na haar inspanning en dat ik Bruno het meest uitlaat, was de keuze snel gemaakt.
De voorbereidingen op de bevalling waren ook om Bruno tijdelijk te laten logeren bij mijn ouders. Zij kennen hem goed en Bruno gaat heel goed samen met hun hond Sjors. Dus toen het zover was, zijn de hulptroepen ingeschakeld om Bruno mee te nemen. Bruno is lekker op vakantie geweest bij mijn ouders.
Na de bevalling heeft de verloskundige het mutsje van onze dochter bewaard, zodat we Bruno als eerste konden laten snuffelen aan het mutsje. Nadat Bruno weer bij ons was, kwam daar het moment om het nieuwe gezinslid kennis te laten maken met onze Bruno en de kat Charlie. We vonden het allemaal zeer spannend, echter was Bruno na 5 minuten er al klaar mee. Hij ging weer verder met zijn eigen knuffels en speeltjes en de familie die er was.
De dagen erna kwam Bruno wel even op een lager plan. Hopelijk hebben we dat goed kunnen maken met hem, door de momenten die ik kon vinden hem mee te nemen naar de bossen of door het laten rennen langs de dijk.
Deze weken ben ik weer begonnen met werken. Hierdoor was het ook voor mijn vrouw weer wennen aan het ritme. Voeden van onze jongste dochter en tijd vinden voor onze oudste dochter. Voor haar is het ook een enorme verandering. Aangezien ik tussen de middag moeilijk naar huis kan om Bruno uit te laten, hebben we in de tijd dat ik vrij was een keer getest hoe het uitlaten ging met Bruno en de kleine in de draagzak. Het was lastig om de riem van Bruno aan te doen, terwijl de kleine in de draagzak zit. Hierom doet mijn vrouw Bruno eerst in de gang zijn riem om. Hierna mag hij plaats nemen op de mat in de gang. Wonderbaarlijk genoeg of misschien ook wel niet, blijft Bruno keurig op de mat wachten totdat hij mee mag. Ik denk dat hij stiekem wel beseft dat dit in zijn eigen belang is haha.
Voor nu zijn we wel aan het zoeken naar een uitlaatservice, zodat straks als de oudste naar school gaat we een escape hebben. Helaas heeft deze zoektocht nog weinig opgeleverd. Hopelijk kan ik daar de volgende keer meer over posten.
