De feestdagen zijn alweer een tijdje voorbij, het vuurwerk is gelukkig weer achter ons. Het gaf de kat Carlie en Bruno de nodige opwinding. Het leek namelijk allemaal goed te gaan in de weken voor oud en nieuw met Bruno. Helaas liepen we net op het verkeerde moment buiten.

Terwijl we terug naar huis liepen, we waren net tegenover ons huis, schoten ze een enorme vuurpijl de lucht in. Het was een schitterend gezicht, alleen schrok Bruno enorm van de harde knal, zodat hij met zijn staart tussen de benen naar binnen ging. Het was een heel zielig gezicht. Tot overmaat van ramp vonden ze het in de wijk, drie weken later ook nog een mooi moment om eenzelfde soort vuurpijl af te schieten. Je raadt het al, we liepen net buiten in alle stilte en Bruno schrok zich wederom een hoedje.

Het gevolg is dat de vliegtuigen die overkomen nu bij Bruno geassocieerd worden met het vuurwerk. Die hebben het gedaan. Toch wel grappig om te zien hoe de hersenen van een hond bepaalde zaken aan elkaar koppelt. Helaas moeten we het wel met een vervelende ervaring ontdekken. Gelukkig is het nu weet allemaal in orde. Het gaat zeer goed met het gezin en de hond. De oudste dochter wil nu ook weer vaker met Bruno spelen, al blijft hij in haar ogen wel een wildebras. Het wandelen en dan voornamelijk het ontmoeten / tegenkomen van andere honden blijft de grootste uitdaging op dit moment. We zijn dan ook aan het kijken of we toch een nieuwe cursus kunnen gaan doen met hem!