Vandaag een blog over Bruno, nadat we afgelopen week helaas afscheid hebben moeten nemen van Chevy het hangoor konijn. Checy was het laatste konijn dat we hadden, aangezien we Joekie al eerder hadden moeten laten inslapen. Het was voor onze ook (voorlopig) een einde aan onze konijnen liefhebberij. Wie weet als de kinderen toch weer konijnen willen. Ze waren er altijd druk mee bezig. Het liefst zaten ze samen in het hok. Helaas was Chevy geen tam konijn. Dit even over het vervelende nieuws dat we plotseling voor de tweede maal in de week bij de dierenarts waren.

We hebben in het verleden geschreven over de castratie van Bruno. Deze was ongeveer een half jaar actief, iets wat we nu ook merken 😉 . Meneer is weer zeer onrustig als we gaan wandelen. Elk grassprietje moet een half uur besnuffeld worden, dit was tijdens zijn chemische castratie gereduceerd tot een bepaalde stukken tijdens de wandeling. Daarna had hij oogcontact met de baas en liep hij heerlijk mee. Verder valt hij weer uit naar andere honden, hoewel tijdens zijn castratie periode het commando: zoek er erg goed in is gaan zitten. Hiermee kunnen we hem nog afleiden. Vandaag ging hij zelfs rijgedrag vertonen op een gesteriliseerd teefje.

Ook in het huis merken we de “terugval”, hij is weer vol kattenkwaad. Speelgoed van de kinderen is zelfs in het keukentje niet veilig. Ook is hij weer veel onrustiger in huis, kan veel lastiger zichzelf ergens neerleggen. Hierom hebben we toch besloten om de chemische castratie om te zetten naar een definitieve castratie. Hiervoor diende hij dus eerder deze week naar de dierenarts te komen om eens goed te luisteren naar zijn hart en zijn gewicht te wegen. Meneer is nu 39,6 KG.

As dinsdag gaat meneer onder het mes. Hopelijk komt hij er goed doorheen. Het is toch ook wel spannend. We houden jullie op de hoogte!

Groetjes Bruno